ความปลอดภัยในการเล่นยิมนาสติก

  การฝึกซ้อม  การเล่นหรือการแข่งขันกีฬาก็ตาม   ย่อมจะต้องมีการผิดพลาดหรือเกิดอุบัติเหตุได้ทุกเวลาไม่ว่าจะเป็นกีฬาประเภทใดหรือชนิดใดก็ตาม  มากบ้างน้อยบ้างตามแต่สภาพของสิ่งแวดล้อมและชนิดของกีฬานั้น ๆ เข้าหลักที่ว่า   สิ่งที่มีประโยชนย่อมมีโทษ        เมื่อผู้นั้นปฏิบัติไม่ถูกต้องหรือของความระมัดระวัง หรือไม่มีความรู้ความเข้าใจ  แทนที่จะเป็นประโยชนอาจเป็นโทษได้ การกีฬาเป็นสิ่งที่ดีสอนให้คนเป็นคน ให้รู้จักการเคารพในระเบียบวินัย กฎกติกา และการเข้าสังคม ในเวลาเดียวกันหากผู้เล่นหรือผู้แข่งขันขาดความเข้าใจ     ไม่เคารพในระเบียบและกฎกติกาต่าง ๆ ก็ย่อมจะเป็นโทษทันที  บางครั้งอาจถึงตายหรือพิการได้ ซึ่งเป็นการท าลายสุขภาพร่างกายตนเองหรือไม่เช่นนั้นก็ต้องขาดเพื่อน  ขาดมิตรสหาย  เมื่อไม่มีน ้าใจเป็นนักกีฬา

ประโยชนของการเล่นยิมนาสติก

1.  ทางด้านร่างกาย

1.1  ท าให้มีทรวดทรงดี

1.2  ท าให้มีกล้ามเนื้อแข็งแรง

1.3  ท าให้มีการทรงตัวดี

1.4  มีความอ่อนตัว

1.5  มีความคล่องตัว

1.6  ช่วยให้ระบบต่าง ๆ ของร่างกายท างานประสานสัมพันธกันดี

2.  ด้านจิตใจ

2.1  ทำให้เกิดความสนุกสนาน

2.2  ทำให้เกิดความเชื่อมั่นในตนเอง

2.3  ทำให้เกิดความกล้าในการตัดสินใจ

2.4  ทำให้มีความสุขุม  รอบคอบ

2.5  ทำให้เกิดความอดทน เพียรพยายาม

2.6  ทำให้มีระเบียบวินัยในตนเอง

3.  ด้านสังคม

3.1  ทำให้มีมนุษยสัมพันธกับผู้อื่น

3.2  ทำให้เกิดความสามัคคีในหมู่คณะ

4.  ด้านสติปัญญา

4.1 ทำให้พัฒนาความคิด เพราะต้องรู้จักวิเคราะหการเล่นของตนเองกับผู้อื่น

4.2 ทำให้สามารถแก้ปัญหาได้ถูกต้องและรวดเร็ว ( แก้ปัญหาเฉพาะหน้า )

4.3 ทำให้มีสมาธิ

ลักษณะการเล่นยิมนาสติก

 ยิมนาสติก  (Gymnastics)  เป็นกีฬาประเภทบุคคลซึ่งผู้เล่นจะต้องแสดงท่าต่าง ๆ บนอุปกรณ์หรือบนพื้นราบ  เช่น  การวิ่ง  การกระโดด  การหมุนตัว  การม้วนตัว  การทรงตัว ด้วยมือหรือเท้า  การสปริงตัว  การตีลังกา  การไกวตัว  และการเหวี่ยงตัวแบบต่าง  ๆ  เป็นต้น

ยิมนาสติกนี้เรียกว่า  ยิมนาสติกสากล  แบ่งการแข่งขันออกเป็น  ชาย  6  อุปกรณ์ หญิง  4  อุปกรณ์  ดังนี้

ประเภทชาย  มีการแข่งขัน  6  อุปกรณ  คือ

1.  ฟลอรเอ็กเซอรไซส  (Floor  Exercise)

2.  ม้ายาว  (Long Horse)

3.  ม้าหู  (Side Horse)

4.  ห่วงนิ่ง  (Still  Rings) 

5.  ราวเดี่ยว  (Horizontal Bar)

6.  ราวคู่  (parallel Bars)

ประเภทหญิง  มีการแข่งขัน  4  อุปกรณ์  คือ

1.  ฟลอรเอ็กเซอรไซส  (Floor  Exercise)

2.  ม้าขวาง (Vaulting Horse)

3.  ราวต่างระดับ  (Uneven Parallel Bars)

4.  คานทรงตัว  (Balance Beam)

นอกจากยิมนาสติกสากลที่กล่าวมาแล้ว  ยังมียิมนาสติกลีลาใหม่ประกอบดนตรี (Modarn Rhythmic Gymnastics) ซึ่งเป็นกิจกรรมแสดงประกอบอุปกรณที่อาศัยลีลา การเคลื่อนไหวบนพื้นราบเข้ากับจังหวะดนตรีมีการแข่งขันเฉพาะผู้หญิง  อุปกรณที่ใช้

ประกอบการแสดงมี  5  ชนิด  คือ

1.  เชือก  (Rope)

2.  ลูกบอล  (Ball)

3.  ห่วง (Hoop)

4.  ไม้โยนหรือคลับ (Club)

5.  ริบบิ้น  (Ribbon)

ประวัติความเป็นมาของกีฬายิมนาสติกในประเทศไทย

การเริ่มเล่นยิมนาสติกในประเทศไทยนั้นไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด   แต่สันนิษฐานว่าเริ่มเล่นในสมัยรัชการที่  5  เพราะในสมัยนี้ได้ส่งคนไปศึกษาต่างประเทศ  เมื่อกลับมาก็ได้นำเอาวิชายิมนาสติกมาเผยแพร่  โดยเริ่มสอนที่โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า  ต่อมากระทรวงศึกษาธิการเห็นว่าวิชายิมนาสติกมีประโยชนในการพัฒนาร่างกายและจิตใจ  จึงให้อาจารยร้อยเอกขุนเจนกระบวนหัด  ซึ่งศึกษาวิชานี้มาจากต่างประเทศเปิดสอนยิมนาสติกที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย  จัดเป็นวิชาหนึ่งในการสอน  และจัดเข้าไว้ในหลักสูตรโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา  และโรงเรียนฝึกหัดครูพลานามัย  

พ.ศ. 2511   ยิมนาสติกในประเทศไทยได้รับการพัฒนาขึ้น  เมื่อมี การก่อตั้งสมาคมยิมนาสติกแห่งประเทศไทย  เมื่อวันที่  26 มกราคม  พ.ศ. 2511  คณะกรรมการโอลิมปิกไทยและสหพันธยิมนาสติกสากลรับรอง  เมื่อปี  พ.ศ. 2515  ประเทศไทยจึงได้รับความร่วมมือจากต่างประเทศ  เช่น  ประเทศญี่ปุ่น  เดนมารค  ส่งนักยิมนาสติกมาสาธิตการเล่นกีฬาชนิดหนึ่ง

พ.ศ. 2515  มีการสอนในวิทยาลัยพลศึกษา  มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒอย่างจริงจังและเริ่มมีการแสดงโชวตามสถานที่ต่าง  ๆ  และประเทศไทยได้เข้าเป็นสมาชิกสหพันธยิมนาสติกสากล  (F.I.G)  อย่างเป็นทาวการ เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม ในปีเดียวกัน

พ.ศ.2520  ได้มีการอบรมเกี่ยวกับกติกาและการจัดการแข่งขันแก่ครูอาจารยและผู้สนใจเพื่อให้มีความรู้ความเข้าใจในกีฬายิมนาสติกมากยิ่งขึ้น  และในปีนี้ได้จัดให้กีฬายิมนาสติกเป็นกีฬาหนึ่งในการแข่งขันกีฬาวิทยาลัยศึกษา

พ.ศ. 2521  ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพจัดแข่งขันกีฬาเอเซียนเกมส  ครั้งที่  8  ยิมนาสติกเป็นกีฬาประเภทหนึ่ง  ซึ่งจัดให้มีการแข่งขันขึ้นเป็นครั้งแรก  ซึ่งก็ได้รับ

ความสนใจเข้าชมรมจากประชาชนและเยาวชนมากพอสมควร  และในปีนี้เองกระทรวงศึกษาธิการได้จัดให้วิชายืดหยุ่นซึ่งเป็นพื้นฐานของกีฬายิมนาสติก  เป็นวิชา

บังคับในหลักสูตรของโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น

พ.ศ.   2525  และ  พ.ศ.  2529  ประเทศไทยได้ส่งนักกีฬายิมนาสติกเข้าร่วมแข่งขันในกีฬาเอเชียนเกมส  ถึงแม้จะไม่ได้เหรียญรางวัล  แต่ก็เป็นการสร้างประสบการณให้แก่นักกีฬามากขึ้นแต่ถ้าเป็นการแข่งขันในกีฬาซีเกมส  ซึ่งเป็นการแข่งขันในภูมิภาคอาเซียน ประเทศไทยประสบความส าเร็จในกีฬายิมนาสติกมาก  โดยเฉพาะในประเภทชาย

พ.ศ.  2537  การแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส  ครั้งที่  12  ณ  เมืองฮิโรชิมา  ประเทศญี่ปุ่นนักกีฬายิมนาสติกของจีนครองความยิ่งใหญ่ทั้งประเภทชาย   และประเภทหญิงสำหรับนักกีฬาของไทยที่เข้าร่วมแข่งขันก็ประสบความส าเร็จใจการแข่งขันอุปกรณห่วงพอสมควร คือ  นายอมรเทพแววแสง

พ.ศ.  2538  การแข่งขันกีฬาซีเกมส  ครั้งที่  18  ณ  จังหวัดเชียงใหม่  ประเทศไทย นักกีฬายิมนาสติกของไทย  ครองความยิ่งใหญ่ทั้งประเภทชาย  และประเภทหญิงโดยได้เหรียญทองทั้งประเภททีม  และประเภทเดี่ยวรวมทุกอุปกรณ  และในแต่ละอุปกรณก็ได้เหรียญทองเกือบทุกประเภทปัจจุบันกีฬายิมนาสติกในประเทศไทยได้รับการส่งเสริมและมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเห็นได้จากการที่นักกีฬาไทยมีอันดับความสามารถอยู่ในอันดับต้น  ๆ  ของภูมิภาคและภายในทวีป

ประวัติของกีฬายิมนาสติกต่างประเทศ

ยิมนาสติกเริ่มเล่นเมื่อใดนั้นไม่มีหลักฐานระบุชัดเจน  แต่สันนิษฐานว่าชาวกรีกโบราณเป็นประเทศแรกที่สนใจและมีบทบาทสำคัญต่อกีฬายิมนาสติกซึ่งจะเห็นได้จากคำว่า ยิมนาสติก  ก็เป็นภาษากรีกโบราณ  หมายถึงศิลปะแห่งการเปลือยเปล่า  ทั้งนี้เพราะว่าในสมัยกรีกนั้นการออกก าลังกายทุกประเภทจะไม่สวมเครื่องแต่งกายมีการประกวดทรวดทรง แข่งขันกีฬากลางแจ้ง  ผู้ที่ชนะก็ถูกสร้างรูปปั้นแสดงไว้บริเวณสนามกีฬา  ที่เรียกว่า ยิมเนเซียม  ( Gymnasium )  กิจกรรมทุกประเภทที่มีการเล่นออกก าลังกายจะเล่นอยู่ในยิมเนเซียมทั้งหมด  เช่น  การวิ่ง  การเล่นผาดโผน  ไต่เชือก  กายบริหาร  ศิลปะการต่อสู้  เป็นต้น  และเรียกกิจกรรมทุกประเภทที่ออกกำลังกายว่า  ยิมนาสติก  ดั้งนั้น  ยิมนาสติกในสมัยกรีก  จึงเปรียบเสมือนกับการพลศึกษาในปัจจุบัน

พ.ศ.  2430  มีการก่อตั้งสหพันธยิมนาสติกสากลขึ้นที่เมืองลีซ  ประเทศสวิสเซอรแลนด

พ.ศ.  2439  มีการแข่งขันยิมนาสติกชายขึ้นเป็นครั้งแรก

พ.ศ.  2471  การแข่งขันเพิ่มประเภทหญิง

พ.ศ.  2477  เริ่มบรรจุม้ากระโดดและราวต่างระดับ  เข้าไว้ในการแข่งขันยิมนาสติก

พ.ศ.  2479  ได้ก าหนดให้ชายแข่งขันท่าชุดของแต่ละอุปกรณ  12  ท่า  หญิง  8  ท่า  ทีมหนึ่ง  มีนักกีฬา  8  คน

พ.ศ.  2495  ก าหนดอุปกรณแข่งขันของชาย  มี  6  อุปกรณ์  หญิงมี  4  อุปกรณ  ยิมนาสติกนี้เรียกว่า  ยิมนาสติกสากล   (Artistic  Gymnastics) 

พ.ศ.  2513  มียิมนาสติกลีลาใหม่ประกอบดนตรี  (Modern  Rhythmic  Gymnastics) เกิดขึ้น

พ.ศ.  2515  ประเทศไทยเป็นสมาชิกสหพันธยิมนาสติกสากล